عربی سلام

در پستِ « اصلا چرا باید عربی یاد بگیریم ؟ » ، دلایلی رو که ما رو ترغیب می کرد به یادگیری عربی ، با هم مرور کردیم ؛ الآن وقتشه که یواش یواش وارد یادگیری بشیم . حتما هم می دونید که برای یادگیری هر چیزی ، باید اصول و کلیات اون چیز رو دونست ؛ تصمیم داریم در 3 پست آموزشی آینده ، یک سری مقدمات و مطالب اساسی عربی رو بیان بکنیم که در آینده دیگه مشکلی نداشته باشیم ؛ این مقدمات در حکم جدول ضرب میمونه ؛ یعنی برای یادگیری مطالب بعدی ، باید اینا رو بلد باشید ؛ ضمن این که اگه وقت بزارید و اونا رو یاد بگیرید ، دقیقا مثل جدول ضرب ، تا آخر عمر ، باهاتون خواهد بود و با روش هایی که قراره یاد بگیریم ، فراموشی اونا تقریبا غیرممکنه. بسم الله ....

کلمات در زبان عربی به طور کلی به 3 دسته تقسیم میشن :

1) اسم

کلمه ای که برای خودش ، معنی مستقل داره ؛ مثل الکتاب ، القلم ، علی و .....

2) فعل

کلمه ای که انجام کاری را در گذشته ، حال و یا آینده نشان میده ؛ مثل ذهب ، یدرس ، سوف یعلم و .....

3 ) حرف

کلمه ای که نه اسم باشه ، نه فعل ؛ حرف ، معنی مستقل نداره ؛ مثل عَلی (بر روی) ، مِن ( از) ، اِلی (به سوی) و .....

در مقدمات کلیدی 1 قصد داریم ضمایر در عربی رو توضیح بدیم.

الآن قراره روشی رو به شما بگیم که با یادگیری اون ، نه تنها ضمایر ، بلکه بسیاری از مباحث دیگه ی عربی رو هم به وسیله اون می تونید یاد بگیرید و مطمئن باشید که هیچ وقت مطالب رو فراموش نمی کنید.

در عربی برای همه اشخاص ، مجموعاً 14 تا ضمیر داریم ؛ از طرفی تعداد بندهای انگشتان دست ما 14 تاست ؛ حالا اسم روش ما ، « روش کف دست » هست. یعنی با استفاده از بند انگشتان ، ضمایر رو یاد می گیریم.

ما در عربی 4 نوع ضمیر داریم :

1) ضمیر منفصل رفعی :

چون معمولا در نقش مبتدا واقع میشن ، به اون ها ضمایر منفصل رفعی (مرفوعی) میگن. {منفصل = جدا}

مثال :

هو ذهب : او رفت. (هو مبتدا و مرفوع)

أنتم تدرسون : شما درس می خوانید. (أنتم مبتدا و مرفوع)

 

غایب مذکر : هُوَ (او یک مرد) –  هُما (آن ها دو مرد) – هُم (آن ها مردان)

غایب مؤنث : هیَ (او یک زن) – هُما (آن ها دو زن) – هُنَّ (آن ها زنان)

مخاطب مذکر : أنتَ (تو یک مرد) – أنتُما (شما دو مرد) – أنتُم (شما مردان)

مخاطب مؤنث : أنتِ(تو یک زن) – أنتُما (شما دو زن) – أنتُنَّ (شما زنان)

متکلم : أنَا (من) – نَحنُ (ما)

حالا این ها رو ببریم روی کف دستمون :

 

انگشت کوچک : غایب مذکر

انگشت حلقه : غایب مؤنث

انگشت وسط : مخاطب مذکر

انگشت اشاره : مخاطب مؤنث

انگشت شست : متکلم

 

2) ضمیر منفصل نصبی:

این ضمایر چون نقش مفعولی دارند و مفعول هم منصوبه ، به آن ها ضمایر منفصل نصبی (منصوبی) میگن.

مثال:

ایاک نعبد : تو را می پرستیم. (ایاک = مفعول به ومنصوب)

ایای فاعبدون : مرا بپرستید. (ایای = مفعول به و منصوب)

 

غایب مذکر : اِیّاهُ – اِیّاهُما – اِیّاهُم

غایب مؤنث : اِیّاها – اِیّاهُما – اِیّاهُنَّ

مخاطب مذکر : اِیّاکَ – اِیّاکُما – اِیّاکُم

مخاطب مؤنث : اِیّاکِ – اِیّاکُما – اِیّاکُنَّ

متکلم : اِیّایَ – اِیّانا

حالا اینا رو ببریم روی کف دستمون :

 

3) ضمیر متصل رفعی:

همون شناسه خودمونه. به این ضمایر اصطلاحاً ضمیر بارز هم گفته میشه.

مثال:

رجعوا الی البیت : به خانه برگشتند. (و = ضمیر بارز)

تسمعین کلامی : کلام مرا می شنوی. ( یـ = ضمیر بارز)

 

ضمیر متصل رفعی در زمان ماضی :

1) فعل + - = فَعَلَ

2) فعل + ا = فَعَلا

3) فعل + و = فَعَلو

4) فعل + ت = فَعَلَت

5) فعل + تا = فَعَلَتا

6) فعل + ن = فَعَلنَ

7) فعل + ت = فَعَلتَ

8) فعل + تما = فَعَلتُما

9) فعل + تم = فَعَلتُم

10) فعل + ت = فَعَلتِ

11) فعل + تما = فَعَلتُما

12) فعل + تما = فَعَلتُنَّ

13) فعل + ت = فَعَلتُ

14) فعل + نا = فَعَلنا

همه حروفی که بعد از علامت جمع اومدند ، ضمیر متصل رفعی یا ضمیر بارز هستن ؛ به جز صیغه 4 و 5 . حرف «ت» در این دو فعل ، نشان دهنده مؤنث بودن فعل هستند ، نه ضمیر . پس صیغه 4 ضمیر بارز ندارد و در صیغه 5 ، «تا» ضمیر بارز نیست ؛ فقط «ا» ضمیر بارزه.

حالا همینا رو ببریم روی کف دستمون :

ضمیر متصل رفعی در زمان مضارع :

1) یفعل + - = یَفعَلُ

2) یفعل + ان = یَفعَلانِ .......... {فقط «ا» ضمیر بارزه}

3) یفعل + ون = یَفعَلونَ ..........{فقط «و» ضمیر بارزه}

4) تفعل + - = تَفعَلُ

5) تفعل + ان = تَفعَلانِ ..........{فقط «ا» ضمیر بارزه}

6) یفعل + ن = یَفعَلنَ

7) تفعل + - = تَفعَلُ

8) تفعل + ان = تَفعَلانِ ..........{فقط «ا» ضمیر بارزه}

9) تفعل + ون = تَفعَلونَ ..........{فقط «و» ضمیر بارزه}

10) تفعل + ین = تَفعَلینَ ..........{فقط «یـ» ضمیر بارزه}

11) تفعل + ان = تَفعَلانِ ..........{فقط «ا» ضمیر بارزه}

12) تفعل + ن = تَفعَلنَ

13) افعل + - = اَفعَلُ

14) نفعل + - = نَفعَلُ

 

حالا همینا رو ببریم روی کف دستمون :

 

4) ضمیر متصل نصبی-جری :

ضمایری که به اسم و فعل و حرف می چسبند و سه تا نقش می تونن داشته باشن 1- بعد از اسم = مضاف الیه 2- بعد از فعل = مفعول به 3- بعد از حرف = مجرور به حرف جر

مثال :

کتابه : کتاب او ( ه = ضمیر متصل جری ، مضاف الیه )

رأیتک : تو را دیدم. ( ک = ضمیر متصل نصبی ، مفعول به )

منهم : از آن ها ( هم = ضمیر متصل جری ، مجرور به حرف جر )

پس این ضمایر ،

اگر بعد از فعل بیایند ، میشن نصبی

اگر بعد از اسم . حرف بیایند ، میشن جرّی

 

1) هُ

2) هُما

3) هُم

4) ها

5) هُما

6) هُنّ

7) کَ

8) کُما

9) کُم

10) کِ

11) کُما

12) کُنّ

13) ی

14) نا

و باز هم اینا رو ببریم روی کف دستمون :

 

امروز فهمیدیم این ضرب المثل که میگن کف دست من مو نداره ، کاملا اشتباهه ؛ کف دست خیلی چیزا داره و خیلی چیزا میشه ازش کَند.

جدای از شوخی ، دیدید که چه استفاده گسترده ای از این روشی که امروز بهتون گفتیم میشه کرد ، نه تنها توی ضمایر بلکه توی سایر قواعد ؛ ان شاء الله توی پست های بعدی که روی وبلاگ قرار میدیم ، کاربرد ساده اونو بیش تر احساس می کنید ......

اگر اشکال یا سؤالی داشتید ، می تونید همین جا مطرح کنید.

هم چنان موفق باشید.